غریزه، آری یا نه؟

رختخواب دوشیزگی پستی گذاشته که اگر آن را ندیده اید پیشنهاد می کنم اول بروید ببینید و برگردید. 

توی این تصویر عشق در مقابل غریزه قرار گرفته و ظاهرن پیروز هم شده. من نمی خواهم پیام این تصویر و نتیجه ای که احتمالن قرار است از این پست استنباط بشود را نفی و یا تایید بکنم، اما به گمانم این قضیه سر دیگری هم دارد که باید به آن نگاه کرد؛ چند سال پیش دانشمندان رفتارشناس و روان شناس و جامعه شناس و جانورشناس و اخلاق شناس دور هم جمع شدند و برای بررسی موضوعی یک آزمایش ترتیب دادند بدین قرار که یک میمون مادر و فرزندش را درون قفسی فلزی گذاشتند و آرام آرام شروع کردند به گرم کردن کف قفس و دیوارهایش. مطابق غریزه میمون ها ابتدا از دیوارهای قفس بالا رفتند ولی بعد گرمای میله ها زیاد شد و مجبور شدند بیاییند پایین، در اینجا مطابق قانون عشق، میمون مادر فرزندش را در آغوش گرفت و شروع کرد به این پا و آن پا کردن و سعی کرد به قیمت سوختن دست و پایش فرزند را از گزند دور کند. منتها این وضعیت تا وقتی ادامه پیدا کرد که داغی قفس تحمل پذیر بود، در اینجا مطابق غریزه میمون مادر فکری به ذهنش خطور کرد، نگاه محبت آمیزی به فرزند انداخت و به ورجه وورجه های او و لحظات خوشی که با هم داشتند اندیشید، سپس کودک دلبندش را کف قفس خواباند و خودش رفت روی او ایستاد و جان عزیزش را نجات داد. 

حال این پرسش اساسی مطرح می شود که اصولن کدامیک از اینها قویتر است؛ عشق یا غریزه؟ و آیا نتیجه ی این آزمایش به انسانها قابل تعمیم است و ممکن است از ما هم رفتارهایی از این دست سر بزند؟ اگر جوابتان منفی ست توجهتان را به آمار بالای فرزند کشی در کشورمان جلب می کنم، پدران و مادرانی که برای فرو نشاندن آتش شهوت و جنون و نادانیشان فرزندان خود را به وحشیانه ترین وجهی قربانی می کنند، والدینی که به فرزندان خود استفاده از مواد مخدر را می آموزند که این هم کم از کشتن نیست. 

از سوی دیگر کاش می دانستیم پلنگ این تصویر گرسنه بوده یا سیر؟ می شود حدس زد که سیر بوده و آیا اگر گرسنه بود باز هم اینگونه سر در گریبان آهو فرو می برد یا آن گلو را با دندانهایش می درید؟ آیا چیزهایی مثل نیاز و گرسنگی و شهوت، غریزه را توجیه می کنند یا در مورد انسانها باید کنترل شوند؟ آیا حق با ژان والژان بود که برای چند قرص نان مسیر زندگی اش عوض شد یا بازرس ژاور که همه ی عمر تلاش کرد ژان والژان تاوان کاری را که از روی غریزه ی فرار از گرسنگی انجام داد، بپردازد؟ در مورد غریزه ی جنسی چه باید گفت؟ آیا باید صرفن به برآورده ساختن این نیاز اندیشید و یا اینکه رابطه ی جنسی بدون عشق عملی حیوانی ست؟ آیا کار کسانی که با کسی می خوابند که تا به حال او را ندیده اند و احتمالن بعد از این هم نخواهند دید توجیه پذیر است؟ 

من نظر خودم را نمی گویم که روی نظرات شما تاثیر نگذارد، چون بیشتر شما می خواهید با من مخالفت کنید و نظر اصلیتان فراموش می شود! ولی شمایی که می آیید می خوانید و می روید این بار نظرتان را بگویید، شاید این موجب شود دقیق تر به این مساله نگاه کنید. نظرها تاییدی نیستند تا اگر قرار شد بحثی در بگیرد آنلاین باشد.