اسطوره‌ی آفرینش۳

و مریم زن پاکدامنی بود که هیچ مردی تنش را ندیده بود و او تن هیچ مردی را لمس نکرده بود، چون او را درد زایمان فرا گرفت از شرم به طویله‌ای پناه برد تا از نیش زبان مردمان بد‌سیرت و بد‌اندیش در امان باشد و در آن حال درمانده دست به درگاه خدا برد که ای پروردگار چگونه از من باکره کودکی پدید می‌آید؟ ندا در رسید که " ای مریم! پاکدامنی و باکرگی تنها در جسم و تن آدمی نیست، همانا تو زنای ذهنی انجام داده ای و ما ذهن شما را نیز زیر نظر داریم تا با تخیلتان گناهی مرتکب نشوید" مریم میخواست فکر کند که لعنت به هر چه ذهن بیمار و آدم بی‌جنبه، اما ترسید که گناه ذهنی انجام دهد و موستوجب عقاب باشد، پس به چیزهای خوب اندیشید.