اسطوره‌ی آفرینش۴

و چون فساد و تباهی در زمین فزونی گرفت پروردگار بر آن شد که دنیا را نابود سازد و بر ویرانه‌ی آن جهانی نو بنیان کند، از این رو نوح را مامور کرد که از هر جنبنده‌ای یک جفت را بردارد و در کشتی نشیند تا از سیل در امان باشند. نوح گفت "پروردگارا هراس آن دارم که عمر من کفاف این ماموریت را ندهد و شرمنده ی رویت شوم، یک حالی به ما بده و کس دیگری را انتخاب کن" و خداوند جنتی را که از چشمه ی حیات نوشیده بود و عمر جاودان داشت به جای نوح گماشت. 

رییس تیره ی میمونیان چون احوال شنید به نزد پروردگار رفت و گفت " امروز/ ما/ متخصصان /داخلی داریم/ و/ دانشمندان ژنتیک ما/ می توانند/ از ژن/ تمام موجودات/ نمونه برداری کنند/ و توی موسسه ی رویان/ بگذارند/ برای نابودی دنیا هم/ احتیاجی به سیل نیست/ و به حول و قوه ی جنابعالی/ ما / با یک حق مسلم ما/ میتوانیم ترتیب دنیا را بدهیم " خداوند فرمود ok قبول میکنیم که مسوولیتش را به تو بسپاریم ولی سعی کن دفعه ی دیگر در محضر ما مودب تر باشی و از این ادبیات چاله میدانی استفاده نکنی...  

                                                                     ادامه دارد...