آخر بیمروتها! چه میشود یک بار وقتی قهرمان میشوید، آن مدال لعنتی را که انداختند گردنتان، وقتی آوردنتان جلوی دوربین تا بازی کنید، نقش قهرمان ملی را سرباز وطن را ورزشکار همراه با سیستم را، چه میشود شرافتتان بیاید جلوی چشمتان، کمی عزت نفس به خرج دهید، چوب حراج نزنید به وجودتان، برای یک بار که شده آن مدال کوفتی را تقدیم به اربابها نکنید، یا اصلن تقدیم کنید ولی بعدش بگویید من هم از مسولان تقاضا دارم آزادی بیگناهان را حق تحصیل دانشجوها را بهشان تقدیم کنند. شما را به خدا چیز زیادیست؟ وقتی میتوانی به جنگ ۲۵۰ کیلو پولاد و آهن بروی این انتظار زیادی از توست؟ نمیگویم تختی باش و سر خم نکن، که از تو برنمیآید این کار ولی به خاطر خدا رضازاده هم نباش. نگذار این باور بشکند که هنوز پهلوان پیدا میشود، هنوز جوانمردی نمرده.
اسم تختی رو هم که میارن داغ دلمون تازه می شه!
لعنت بر این روزگار که پهلوانان رو زودتر از قهرمانان از پا درمیاره!
ناز نفست سینیور.
قربون شما
"...شما را به خدا این چیز زیادیست؟"
اره چیز زیادیست همین چارتا کلمه حرف حق یعنی بر باد رفتن تمام زندگی....
احسنت.
پهلوانان نمیمیرند ، قهرمانان چرا