در دهه‌ی ۷۰ یکی از اعضای کابینه‌ی ریچارد نیکسون،رییس جمهور وقت امریکا، طی جریانی که به واترگیت معروف شد به طور غیرقانونی مکالمات تلفنی اعضای حزب مخالف خود را شنود کرد و از آن در جریان انتخابات ریاست جمهوری علیه حزب دموکرات استفاده کرد. همین جریان و رسوایی که نشریات در پی آن بوجود آوردند باعث شکست نیکسون و حزب متبوعش شد.
جریان مونیکا، منشی یهودی بیل کلینتون را همه به یاد داریم. ماجرایی که در آن یک شهروند عادی با طرح شکایت از شخص اول قدرتمندترین کشور دنیا وی را به دادگاه کشانید و در نهایت هم پیروز شد (البته نکته‌ی جالب ماجرا این بود که کلینتون پس از آن فقط از همسرش به خاطر این اشتباه و رسوایی اخلاقی عذر‌خواهی کرد و از مردم و رسانه‌ها تنها به دلیل دروغگویی و کتمان حقیقت پوزش خواست).
احمدی‌نژاد در جریان نشست نیویورک با طرح مساله‌ی ۱۱سپتامبر مدعی شد که خود دولت آمریکا در آن جریان نقش داشته و تاکید کرد که بیشتر مردم آمریکا و دولتهای جهان بر همین باورند. جدای از واکنش‌ها به این سخنان و تبعاتی که در سطح بین‌الملل برای ایران در پی داشت این سوال پیش می‌اید که آیا این موضوع می‌تواند حقیقت داشته باشد؟ با توجه به دو مثالی که در بالا آمد و دهها موضوع مشابه آیا نشریات امریکا در صورت درست بودن این ادعا اجازه می‌دهند چنین موضوع مهمی مسکوت بماند؟ آنهم وقتی پای کشته شدن چندین شهروند امریکایی در میان باشد. آیا در کشوری که در طول سالیان دراز مهمترین دغدغه‌ی مردمانش حقوق انسانی و شخصی و شهروندی ساکنانش بوده، تمام رسانه‌ها در یک اقدام هماهنگ چشم بر جنایت دولت می‌بندند و یک فاجعه‌ی انسانی را به کسان دیگر نسبت می‌دهند؟ در سرزمینی که یک شهروند بر اساس قانون اساسی و حق آزادی بیان می‌تواند پرچم کشور را در خاک همان کشور آتش بزند و تا جایی که آزادی دیگران را به خطر نیندازد بیم مجازات نداشته باشد آیا ممکن است که همه از طرح حقیقت مورد نظر آقای احمدی‌نژاد در ماجرای ۱۱سپتامبر منع شوند و صدای هیچکس در نیاید؟
نه جناب رییس‌جمهور! این شدنی نیست. شاید با معیارهای حکومتی که شما گرداننده‌اش هستید بشود بر چنین جنایاتی سرپوش گذاشت اما باید بپذیرید که همه جا ایران نیست، باید بپذیرید که اسم این روشی که شما در پیش گرفته‌اید، سیاست فیل هوا کردن است. کاری که شما می‌کنید این است که با طرح یک موضوع بی‌ربط اما حساسیت‌برانگیز نگاه‌ها را از قصه‌ی اصلی منحرف می‌کنید و همه چنان مشغول فیلی که شما هوا کرده‌اید می‌شوند که فراموش می‌کنند باید از شما چه بپرسند. و چه خوب این کار را انجام می‌دهید،چه خوب کریستین‌امانپور و لری‌کینگ را به دام می‌اندازید و در دل به این گزارشگران احمق و پرمدعا می‌خندید. اما بدانید که هر کودک ایرانی که دست چپ و راستش را تشخیص می‌دهد هم دست شما را خوانده و چه خوب می‌شد اگر به جای این خبرنگاران فرصت‌طلب یک راننده‌تاکسی، یک معلم، یک شهروند ایرانی در مقابل شما قرار می‌گرفت و شما مجبور بودید به او پاسخ بدهید.
خوشم امد "گزارشگران احمق و فرصت طلب و پر مدعا"
واقعا بارها تو خیالم باهاش رو در رو حرف زدمو حرفایی رو که میخاسم بهش گفتم و اون بازم ازاین پوزخندهای احمقانه زده و من از طرف یه ملت یه سیلی آبدار تقدیمش کردم
مرسی حنا
سینیور عالی بود
یه مستندی از تلویزیون ایران ژخش شده بود نمیدونم دیدینش یا نه.یه جورایی شک کردم که کار طالبان بوده باشه اما در هر صورت نباید به قول شما فیل هوا کنه!
ازش متنفرم. تف به روش
برای اولین بار با رییس جمهور احمقمان موافقم.
۱۱سژتمابر یک نمایش بود . و خبر گزاری های امریکایی هم همیشه مسایل کوچک را بزرگ جلوه می دن تا اذهان رو درگیر کنن
شما طرفدار تئوری توطئه هستید