کسانی که در دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ تماشاگر فوتبال از شبکه‌های دوگانه‌ی سیما بودند گزارش‌های پر از سکوت‌های متناوب شفیع را به یاد می‌آورند که گاهی با تکیه کلام کاپتن دونگا و یا اعلام زمان بازی و شمردن ثانیه‌ها تا دقیقه‌ی بعدی قطع می‌شد و همچنین گزارش‌های بهروان را که به طور کلی از مرحله پرت بود و تا آخر بازی چندبار تصمیمش عوض می‌شد که دو تیمی که با هم بازی می‌کنند چه تیمهایی هستند و یا پرچم مراکش را با کارت قرمز اشتباه می‌گرفت، همینطور به یاد می‌آورند که اسکندر کوتی در هنگام اعلام پنالتی برای ایران چگونه دچار جو خط مقدم می‌شد و فریاد الله‌اکبر سر می‌داد.
با بوجود آمدن شبکه‌ی ۳ کم‌کم علاقمندان فوتبال با صدای غیرمتعارف گزارشگر جوانی آشنا شدند که ساختارهای گزارشگری آن زمان را شکست و به تماشاگران نشان داد که می‌توانند در حین بازی به جز شماره‌ی بازیکنان اطلاعات دیگری از قبیل شغل پدر آنها و یا خاطرات دوران کودکی و غذای مورد علاقه‌شان را هم بدست آورند.
عادل فردوسی‌پور جوان خوش‌ذوق و بامعلوماتی بود که با پشتوانه‌ی قوی زبان انگلیسی و استفاده از اینترنت و شوخ‌طبعی ذاتی‌اش مفاهیم گزارشگری را در ایران دگرگون کرد تا با آمدن او و هم‌مسلکهایش مثل مزدک میرزایی گزارشگران سنتی عملن جایشان را به این نیروهای آوانگارد و کاربلد بدهند و یاد بگیرند که دیگر جایی برای پیرمردها نیست.
امروز عادل فردوسی‌پور تبدیل به یک چهره‌ی کاریزماتیک شده که می‌تواند معادلات فوتبالی را جهت‌دهی کند و افکار عمومی را به راحتی با خود همراه سازد. اما شاید چیزی که بیشتر از نوع گزارش و اطلاعات جالبی که در اختیار مخاطب می‌گذارد عادل را دوست‌داشتنی کرده شخصیت صلح‌ناپذیر و غیرمحافظه‌کارانه‌اش باشد. ویژگی‌ای که به او اجازه می‌دهد هر آدم پرمدعایی را به چالش و نقد بکشد و شوراهای سیاست‌گزاری سیما هم حریف مقبولیت عمومی او نشوند. فراموش نمی‌کنیم نوک پیکان‌هایی را که عادل در مناسبت‌های مختلف حتا به سوی مسوولین سیاسی می‌گیرد. از متلکی که به تعطیلی‌های بی‌حساب و کتاب دولت انداخت تا مطرح کردن آزادی بیان در قضیه‌ی ممنوع‌المصاحبه شدن دایی و انتقاد از تصمیمات غیرفوتبالی سیاستمداران و همین برنامه‌ی اخیرش که اشاره‌ی معناداری به واژه‌ی حرکت‌خودجوش کرد.
این نوشته ادای دین به مردی‌ست از جنس ما که در حضور ناعادلانه‌ی کسانی که قدرت را در دست دارند میدانداری می‌کند و حرفهای دل ما را میزند.
چرا فیلتر شد اینجا!!!!!؟؟؟؟؟
چی بگم والا
سلام کاکوی صیغه ای!
خوبی ؟
آقا چه عجب بالاخره یکی اومد و در مورد عادل فردوسی پور بد ننوشت و ازش تعریف کرد! به نظر من یه آدم کاملا ریسک پذیر و دل و جرات داره! کسی کی که هر حرفی رو که میزنه میدونه ممکنه به خاطر این حرف به صلابه بکشنش ولی با علم به این موضوع جلوی هر کسی وامیسه و حرفش رو میزنه! و در کل باهات موافقم من که ازش خوشم میاد حتی اگه کل ایران جمع بشن و بگن آدم مزخرفیه!
مخلص لوکی جان
کی بد گفته ازش؟ غلط کرده برادر غلط کرده
آقا عالی بود مثل همیشه، لطفن یه مطلبم راجع به برنامه ی هفت بنوبسید، ممنون.
تا حالا ندیدم این برنامه رو
ارزش داره؟
کاش مثل عادل زیاد داشتیم تو همه زمینه ها